Via de Mekong naar Luang Prabang, Laos

Op 18 juli worden we ’s ochtends met een minibus opgehaald van ons guesthouse voor de rit naar Chang Khong, een kleine grensstad op Thais grondgebied. De reis zou normaal gesproken in 5 uur klaar kunnen zijn maar inclusief de prijs is het bezichtigen van jawel…. nog een tempel. Dit keer een bijzondere want we wanen ons in de Efteling als we het witte gebouw zien. Om 17:00 uur komen we aan bij het hostel wat het slechtste is wat we tot nu toe op onze reis hebben gehad. We hebben de hele trip naar Chang Khong, de grensovergang naar Laos en vandaar uit met de slow-boat naar Luang Prabang geboekt bij een reisbureau in Bangkok. De prijs, waar niets op aan te merken valt, was inclusief een overnachting in Chang Khong. We vinden het niets, een luidruchtige backpackers hut(jaja…. we worden ouder, hebben onze rust nodig) met gemeenschappelijke wc’s en douche. Een eerste kort bezoek aan het toiletgebouw doet ons besluiten ergens anders te gaan slapen. Tegenover de hostel ligt een guesthouse. We vragen of we een kamer mogen zien en dat ziet er prima uit. Schoon, eigen badkamer en prima bed. Voor 13,50 euro per nacht kunnen we het boeken en de deal is snel gemaakt. We eten en drinken wat en besluiten vroeg te gaan slapen, de volgende dag verwachten we een lange en zware eerste bootreis.

De volgende ochtend worden we om half 9 opgepikt bij het hostel, krijgen we ons paspoort terug en een Laos visa! Een korte rit brengt ons naar de Mekong rivier waar we lopend via een pontje naar Laos worden gebracht. Daar krijgen we een stempel in ons paspoort en worden we naar de slow boat gebracht. Als toeristisch vee worden we met ongeveer 100 backpackers effectief door het proces geleid en klimmen we aan boord. Hier zien we rijen van autostoelen wat de zitplaats wordt voor de komende 9 uur… Als iedereen aan boord is, de bagage is opgeslagen, vertrekt de boot. Slow kun je de boot nauwelijks noemen want de snelheid is prima. Heerlijk op de rand van de boot hangen, de mekongrivier, de natuur en de kleine dorpjes bewonderen. Het weer is wisselvallig, dan weer regen en dan weer zon. De afwisseling is aangenaam en de temperatuur blijft boven de 30 graden. Hoe mooi de omgeving ook is, hoe leuk de gesprekken met een engels stel zijn…. 2 dagen van 9 uur op een boot is heftig… Als we de eerste avond aankomen in Pak Beng, waar we een nacht door gaan brengen, zijn we al behoorlijk moe en stijf in de botten. Het hotel wat we in Chang Khong al hadden geboekt voor ook weer 13,50 euro is schitterend. Een hut op palen met een overdekt terras en uitzicht op de mekong rivier. Helaas kunnen we daar maar een avond van genieten want de volgende dag is het weer vroeg op en weer op de boot met z’n allen… na weer 9 uur varen komen we uitgeput aan in Luang Prabang. We zadelen onze rugzak op en moeten eerst zo’n 100 meter omhoog klimmen met 34 graden voordat we bij een tuk tuk standplaats komen. Het zweet gutst werkelijk alle kanten op en na kort onderhandelen, de tuk tuk rijder wint dit keer gezien onze vermoeide toestand…, komen we rond half 6 aan bij Thongay Guesthouse, een heerlijk kleinschalig guesthouse met wederom een hut op palen en uitzicht over de rivier. We zadelen af, krijgen een welkomst drankje en gaan liggen op de matjes met rugsteun die op het balkon liggen. Heerlijk bijkomen en genieten van de omgeving, de vogels en andere natuurgeluiden…..tenminste…. dat denken we want rond 18 uur begint aan de overkant van de rivier een luid karaoke spektakel. Onwerkelijk kijken we elkaar appelig aan, dit kan niet waar zijn….ja hoor, het is waar. Het zal straks wel stoppen want de herrie is werkelijk een belediging voor het totale plaatje…nee hoor het gaat de hele avond door. Het zal dan wel alleen vanavond zijn, een feestdag of zo… nee hoor, tot nu toe worden we al 3 avonden getrakteerd op onvervalste aziatische karaoke met giga vals zingende Laotianen die er zelf heel en dan ook heel veel plezier in beleven. Een gedachte, een wijze spirituele spreuk die ik tijdens de ashram in India heb gelezen komt weer voorbij…. There is no such thing as a perfect situation, unless you surrender to every form this moment takes, in which case each situation is perfect.

En zo is het maar net…. het gaat niet gemakkelijk en van harte(haha..) maar we berusten ons uiteindelijk met onze luidruchtige overburen en genieten van al het andere mooie wat er is.

Luang Prabang is een gezellige, overzichtelijke en oude stad. Veel oude franse invloeden zijn er terug te vinden. Morgen gaan we naar een “bedelprocessie” van boedistische monniken, die iedere ochtend om 6 uur in lange rijen voedsel “bedelen” van de plaatstelijke bevolking. Verder staat een bezoek aan de beroemde Kuang Si waterval nog op het programma.