Met de trein naar Thuravoor(Alleppey)

Woensdag 8 februari en vandaag nemen we voorlopig weer afscheid van Door en Stef na een fantastische week samen, we checken uit bij Hill View Resort, geven elkaar nog een keer een flinke knuffel en stappen in de Riksja die ons naar het station van Varkala zal brengen.  Het was niet mogelijk vooraf treinkaarten te reserveren dus we vertrekken op tijd. Nadat we uit de riksja zijn uitgestapt lopen we naar binnen. Ik zie dat maar één loket is geopend en er staat al een lange rij. Berryl gaat iets verder op staan om op onze rugzakken te letten. Het is al weer behoorlijk warm(30+) en ik zweet al aardig, ik zie ook dat ik niet de enige ben. Voor me staat een man die behoorlijk ruikt naar een mengeling van zweet en andere “ingrediënten”, een moment voel ik me wat weeïg worden maar dat verdwijnt gelukkig snel weer. Zelf zal ik ook niet meer al te fris ruiken…Eenmaal voor het loket aangekomen vraag ik 2 treinkaartjes, sleeperclass, naar station Thuravoor. De dame aan de andere kant kijkt me wat glazig aan alsof ze me niet goed begrijpt. Ik noem nog een keer de naam van het treinstation waar we naar toe moeten en leg de klemtoon wat anders, het was mij eerder opgevallen dat dit goed werkt, en ja.. er verschijnt een glimlach en het  hoofdwiegend  bedient ze het toetsenbord van haar computer. Ik heb volgens mij nog niet eerder geschreven dat de mensen in India als blijk van begrijpen en vriendelijk gebaar hun hoofd wiegen. Je kent ze vast wel, die hondjes op de hoedenplank waarvan het hoofdje heen en weer wiegt.  Ditzelfde doen Indiërs en dat is een goed teken. Ik vraag of we moeten overstappen(Stef en Door hadden ons dit gezegd) maar dit lijkt een brug te ver. Ik krijg niet een goed antwoord: “you have sleeperclass, see your ticket”. Ik zeg dat ik dit begrijp en vraag nog een keer of we moeten overstappen en weer krijg ik hetzelfde antwoord. Ik ga het dan maar ergens anders proberen. Op het perron stel ik verschillende mensen dezelfde vraag en word erg vriendelijk geholpen maar ik krijg allemaal verschillende antwoorden. Ik moet van de één naar spoor 2, van de ander moet ik op spoor 1 blijven en naar het bordje 11 lopen(daar stopt de sleeper-wagon), iemand zegt dat we rustig kunnen blijven zitten en in Thuravoor kunnen uitstappen terwijl iemand anders zegt dat de trein niet in Thuravoor zal stoppen….Het treinkaartje geeft ook geen uitsluitsel, dwz er staat niet dat we moeten overstappen.  Ik laat het er maar bij en voeg me weer bij Berryl.  We besluiten gewoon te blijven zitten en na Alleppy het eerste station uit te stappen. Thuravoor ligt nl. tussen Alleppy en Cochin. De perronspeaker roept in het engels om dat op spoor 1 de trein naar Cochin spoedig zal aankomen. We werpen onze rugzak op onze rug en gaan staan. Een paar minuten later stopt de trein en stappen we in de sleeperwagon, het eerste halletje ruikt naar opgedroogde urine van de aanwezige 2 latrines. Het is al behoorlijk vol in de coupe. Het gangpad is erg smal en ik heb het gevoel dat ik met mijn grote rugzak een paar mensen hun eten uit hun handen/bananenbladeren stoot, wil me omdraaien om sorry te zeggen maar sta dan vastgeklemd…het gangpad is hier niet op berekend. De trein begint al weer te rijden en ik draai me met moeite weer om en loop verder… Na ongeveer 5 meter zie ik een coupe waar nog 2 plekjes vrij zijn. De Indiërs die er al zitten lachen ons hoofdwiegend toe, dat is een goed teken denk ik bij mijzelf. Ik vraag of wij erbij mogen zitten en de 4 hoofden wiegen bijna synchroon, alle 4 lachend. Het is nog een heel spektakel om de redelijk zware rugzak van onze rug te krijgen en op het bedje erboven te leggen maar het lukt! We zitten, onze eerste treinreis in India kan beginnen en zal ongeveer 3 uur in beslag nemen. De mensen beginnen spontaan met ons te praten en met wat handen en voetenwerk en een beetje engels lukt het aardig om te communiceren. Ik neem de trein en coupe goed in mij op want we zullen over een tijdje van Jabalpur naar Varanasi ook in een sleepercoupe reizen, een rit van 11 uur die vooral ’s nachts zal plaatsvinden.  Het tafereel  ziet er gemoedelijk uit, de coupe heeft 3 lagen/bedjes om te slapen, upper, middle en lower. Ik zie mezelf al liggen en volgens mij grijns ik bij de gedachte van deze komende ervaring want de man tegenover grijnst naar mij terug. Tijdens de rit komen er veel mensen langs met thee, (vegetarische) rijst, cashew noten, geurige en kruidige niet te definiëren etenswaren. De hitte, de nare luchtjes, de geur van kruiden en warm eten hangen in de coupe maar het lijkt erop dat ik er na een paar weken India aan gaan wennen! Na 3 uur stappen we uit op station Chertala, wat verder uit de richting dan de bedoeling was maar toch dichtbij het Backwater Farmhouse. De riksja die we op het station hebben genomen brengt ons in ongeveer 10 minuten naar ons volgende overnachtingsadres. Als we aankomen bij het Farmhouse zijn we blij verrast. Het ligt inderdaad aan het water en er is een oase van rust, we zien veel vogels en de lokale bevolking die rustig in hun houten kano over de rivier varen. Geen gemotoriseerde vaartuigen. Dit ziet er fantastisch uit! De indische eigenaren ontvangen ons hartverwarmend. Alle spullen worden van ons overgenomen, we worden naar een vrijstaand huisje aan het water gebracht(dank voor de tip Door en Stef!) en de jongen zegt dat we over 5 minuten kunnen lunchen. Hoezo eerst inchecken, formulieren invullen, paspoorten kopiëren? Dit is nog eens een gastvrij ontvangst en 5 minuten later genieten we aan het water van een heerlijke en enorme lunch. We zitten met ons gezicht naar het water en ik zie meer dan 10 visarenden boven de rivier cirkelen en dan naar beneden duiken, visje pakken met hun poten en wegvliegen. De jongen zegt dat we gratis gebruik mogen maken van de houten kano’s langs de kant. Berryl en ik stuiteren nog net niet van geluk maar het scheelt niet veel…

Morgenochtend na het ontbijt zullen we met de houseboat vertrekken om de dag erna terug te komen bij het huisje. We zien er erg naar uit. De avond luisteren we een tijdje naar het geluid van alle natuur op de veranda van het huisje en gaan dan lekker slapen.