De bootreis en de overige dagen in de Backwaters

Vandaag, 9 februari, vertrekken we met de houseboat voor een dag varen in de Kerala Backwaters en zullen we vannacht aan boord blijven slapen. Na ons ontbijt, om half 10, worden we opgehaald en aan boord geholpen. We nemen onze kleine rugzak mee en de andere spullen blijven in het huisje achter. Aan boord maken we kennis met “de bemanning”, 2 punters en 1 kok. Al snel heerst er een lollige sfeer, het engels spreken met elkaar is beperkt maar non-verbaal gaat het prima en is er al snel contact(lees: 5 grijnzende, hoofd wiegende mensen). We krijgen onze slaap- en badkamer te zien voor de komende 24 uur en Berryl en ik zijn beiden aangenaam verrast hoe goed dit er uit ziet aan boord. Onder de veranda van de boot staan 2 heerlijke luie stoelen met verlengde armsteunen waar je je benen op kunt leggen. Na een paar minuten vertrekken we en punteren de mannen de boot door het eerste kanaal met aan de kant een paar huisjes en kleine winkeltjes. Op de hoek staat een marktverkoper met een grote kooi met kippen en op het moment dat wij langsvaren, net een ontbijtje achter de rug, wordt er een kip gewogen, verkocht en direct na de mondelinge overeenkomst vakkundig gekeeld….vooraf maakte de kip veel herrie maar dat was snel voorbij. Nog enigszins verbaast, varen we rustig verder. Thuravoor/Chertalla is een klein plaatsje dicht bij Alleppey, wat DE bakermat is voor houseboat trips maar wat we hebben gehoord is het daar ook erg druk met heel veel houseboats waarvan de meesten gemotoriseerd zijn, dus veel herrie. Wij hebben gekozen voor de ECO variant en de rust en stilte is heerlijk, we horen alleen het klotsen van het water en genieten met volle teugen. Na een tijdje varen komen we op een groot meer, dicht bij de zee, en meren we aan bij een klein huis. Één van de mannen vraagt ons uit te stappen en we lopen samen met hem tussen wat “hutjes” door en komen uit bij een vismarkt, direct aan de zee. Het is geweldig om te zien hoe hier de verse vis wordt aangeleverd en direct wordt verkocht in de open lucht. Wij zijn dan wel geen visliefhebbers maar het hele schouwspel is erg onderhoudend. Na ongeveer een half uurtje lopen we weer terug naar onze boot en daar heeft de kok een zeer uitgebreide en heerlijke lunch klaar staan. Het is ongelofelijk wat er op tafel staat gezien de beperkte middelen aan boord en de kok is zelf nog enthousiaster dan wij, in indisch-engels horen we wat hij allemaal heeft bereid voor ons en enthousiast stuitert hij dan weer door het gangpad naar zijn kombuis. Nadat we zijn uitgegeten(we zitten echt propvol), rollen we ons naar de luie stoelen. De boot ligt voor anker op het meer en in de schaduw, met een heerlijk koel briesje, vallen we al snel in slaap. Als ik wakker word zie ik dat gehele bemanning ligt te snurken, geweldig! Na ongeveer een uurtje varen we weer verder door het mooie natuurgebied. Het zien van de vele visarenden en andere vogels wordt al normaal maar mooi blijft wel. Als we aan het eind van de middag voor de nacht voor anker gaan, genieten we van het namiddag zonnetje en een boek. Dat niets doen bevalt eigenlijk prima, we merken ook dat we er ontzettend lui van worden maar dat is dan maar zo. Die avond duiken we rond half 10 al in onze kooi, inclusief muskietennet. De volgende ochtend stappen we rond half 8 weer naar buiten en zien we op het meer ik denk wel honderden witte vogels, die veel gekwetter produceren en er lustig op los vliegen. We krijgen een kopje thee van één van de mannen en ontwaken in alle rust. Na het ontbijt worden we weer richting de aanlegplaats gevaren, nemen we uitgebreid en hartelijk afscheid van de bemanning en trekken we voor nog 2 nachten in ons huisje.

Deze plek is echt een topper, we wanen ons af en toe in het paradijs en de eigenarenfamilie is hartverwarmend. Op de één na laatste avond worden we uitgenodigd om taart te komen eten want één van de zonen viert zijn 9^e verjaardag. In begin voelen we ons wat onwennig maar dat verdwijnt al snel, de indische bollywoodmuziek tettert door de goedkope boxen en we “moeten” indisch dansen met de familie en ach…. de schaamte volledig voorbij leren wij hen de polonaise…..

En dan tenslotte de vriendelijke dorpbewoners die regelmatig langs ons huisje kanoën en groeten maken het plaatje compleet. Wat mij betreft komen we hier ooit nog eens terug!

n.b.
Het verblijf was een homestay waar je eigenlijk bij een familie intrekt. Je eet mee wat de pot schaft, niet samen aan tafel maar wel een hele leuke manier om met een indische familie in contact te komen. Zeker als je meerdere dagen verblijft.