Tom Price en Lake Argyle

18 juni zijn we vertrokken vanuit Exmouth naar Tom Price, een rit van ruim 600 km. De afstanden in Australië verrassen ons nog steeds, wat een groot en uitgestrekt land! De dag voor ons vertrek gaan we voor de laatste keer snorkelen bij Turqoise Bay, Cape Range National Park. We kunnen geen genoeg krijgen van het fantastische koraalrif wat 360 km groot langs de kust gelegen is. Als we gaan snorkelen die dag is de wind rustig en de stroming zwak. Dat geeft ons de gelegenheid om naar wat dieper gelegen koraal te zwemmen. We hebben al veel vissen, kleurrijk koraal, roggen en schildpadden gezien in kristal helder water en het blijft een onwerkelijk gevoel om daar een deel van uit te maken.
Als ik bij het verder gelegen koraal ben aangekomen zie ik uit mijn ooghoek dat rechts achter mij een wel hele grote vis aankomen…. een haai!!!! Helemaal flabbergasted en toch ook een lichte schrikreactie voel ik in mijn lijf. Ik zie al snel dat het geen witte haai is(die schijnen daar ook niet te zijn maar meer aan de oost kust) maar eentje van toch zo’n 3 meter lang. De haai heeft helemaal geen oog voor mij en zwemt rustig tussen het koraal. Ik ga snel naar de oppervlakte om Berryl te roepen maar die is inmiddels weer aan de kant aan het zonnen.. Ik volg de haai een poosje, die zwemt verder van de kust af en ik besluit dan toch maar terug te keren om niet in de danger zone(teveel stroming) terecht te komen. Ik ben nog niet gekeerd en “bots” bijna tegen een schildpad op en zwem achter hem aan. Opeens zie ik een groot blok koraal bewegen aan mijn linkerzijde en zie dan dat het een reuze schildpad is en dan bedoel ik echt reuze!!!!!!!!!!!! Bij het bezoekerscentrum van het park hadden we er eentje opgezet zien staan en als je die recht op zou zetten, was die bijna net zo groot als ons. Ik zei toen tegen Berryl dat ik zeker zou gillen als ik die tegen zou komen…..en inderdaad … ik gil van schrik en produceer veel geluid door mijn snorkel naar boven het water oppervlak. Wat een ontzettend indrukwekkend beest. Met kippenvel op mijn lijf, en niet van het koude water, zwem ik op gepaste afstand om deze grote vriend heen. De kop is bijna net zo groot als die van mij en ieder geval net zo kaal hahaha.. De andere schildpad komt ook weer voorbij zwemmen en lijkt wel een miniatuur vergeleken bij de grote, wat een prachtig gezicht. Ik weet niet hoe lang het heeft geduurd, tijd stond stil, maar opeens komt de grote vriend in beweging en zwemt naar boven, ik volg en als ik boven water ben zie ik de grote kop ook boven water verschijnen om vervolgens weer af te dalen. Ik volg de schildpad een tijdje totdat die ook verder van de kust gaat en besluit dan terug te keren. Een schitterende laatste dag op een schitterende plek.

Als we de dag erna in Tom Price aankomen boeken we 3 nachten op een leuke camping, gelegen aan Mount Nameless. We willen de komende dagen de omgeving en het Karaijini National Park gaan verkennen. Op de camping zijn veel “wilde” papagaaien die ons graag komen begroeten. Waarschijnlijk krijgen ze veel eten van de campinggasten want ze zijn absoluut niet schuw. Karijini is een wederom een mooi park met veel gorges (ravijnen) en watervallen. Helaas kunnen we niet alles bezoeken want een aantal wegen zijn ongeplaveid en daar kan ons campervan niet tegen. Als we het proberen vallen de lampen van het “plafond” en stoppen we ermee. We beklimmen Mount Nameless en genieten van het uitzicht. Van Tom Price verder naar het noorden moeten we veel kilometers maken. We besluiten Broome over te slaan, we hebben genoeg mooie stranden gezien en gaan in 3 dagen, totaal ong. 2000 km naar Lake Argyle. We kregen deze tip van een Aussie. De camping is prachtig op hoogte gelegen en vanuit het zwembad aan de rand van het park kijk je over het grote meer naar het gebergte. Hier zijn we nu 3 nachten en blijven nog 1 nacht. Morgen vertrekken we naar Katherine maar vandaag vieren we een klein feestje want ……Berryl is jarig en 40 jaar geworden!!! Het is bijzonder om deze mijlpaal zo ver van huis te vieren en in een park wat 70 km vanaf de stad is gelegen. Helaas is het internetbereik in Australië de laatste weken slecht. We gaan vandaag toch proberen om via de receptie online te komen en wellicht met familie te skypen. Hierna gaan we natuurlijk een wijntje drinken, de fles staat al klaar!!!

Morgen maken we ons op voor de laatste 8 dagen in Australië, 5 juli vertrekken we vanuit Darwin naar Bangkok om een 2^e start te maken in Azië. We zijn er klaar voor!!

p.s.

bedankt voor alle lieve verjaardagsmailtjes voor Berryl's 40e! we drinken er een paar wijntjes op!