Naar school in San Gil en relaxen in Barichara

13 september 2016 - San Gil, Colombia

Als we met de bus vanuit Villa de Leyva aankomen in San Gil is het even wennen. San Gil is een heel andere plek dan Villa de Leyva. Het is een redelijk grote stad waar vooral backpackers komen voor de extreme sporten zoals raften en paragliding. Wij zijn niet zo van deze uitstapjes maar hebben San Gil gekozen omdat daar Connect4 zit, een talencentrum waar lessen Spaans en Engels worden gegeven. Wij hopen de welkbekende 2 vliegen in klap te slaan door een basiscursus Spaans te boeken en te proberen om onze eerste vlieguren te maken in het Engelse les geven. De eigenaar Andres verwelkomt ons hartelijk en we zijn samen met een Australisch stel de enige "studenten". We hebben een zgn Crashcourse geboekt wat betekent dat we heeeeel veel informatie krijgen in een kleine periode, nl. 4 dagen. Dat blijkt als snel als we van start gaan want de vaart zit er flink in. Na de les Spaans leg ik Andres uit dat wij onze TEFL certificering hebben en dat we graag een kijkje in zijn keuken zouden willen nemen. Andres reageert direct enthousiast en diezelfde avond schuiven Berryl en ik aan in 2 verschillende klassen waar Engels wordt gegeven, een A1 en B1 niveau klas. Ik zit in de B1 klas en het onderwerp is grammatica, waar ik nou niet direct een huppeltje van ga maken maar... de lessen worden gegeven door lerares Anyu op dezelfde principes als TEFL. Die principes zijn Fun, Engagement en Confidence. De sfeer in de klas is goed en door de interactie(waaronder een Quiz) is het ook helemaal niet saai. Er wordt flink gelachen en ik mag als een soort klassen assistent ook een aantal dingen oppakken. Ik vind het een geweldige eerste ervaring en de klik met de studenten(tussen 12 en 14 jaar) is prima. Als een student een antwoord goed heeft, doen we direct een Box(vuisten tegen elkaar) en dat werkt als een trein haha. Het Boxen valt erg goed bij ze. Na de eerste Engelse les hoor ik van Berryl dat ook zij mee heeft mogen draaien en het ook een super ervaring heeft gevonden. Aan het einde van onze studieweek is er op vrijdag avond in het Centro Commercial een English Speaking Club waar studenten van Connect4 met elkaar en onder begeleiding van een leraar op een speelse wijze oefenen in het spreken van en luisteren naar Engels. Wij worden hiervoor ook uitgenodigd en ook dit is weer een feestje. Er zijn op dit moment geen tijdelijke vacatures maar het eerste contact met Connect4 en Andres is gelegd. Wie weet wat hier nog uit kan volgen. Berryl en ik worden na de Speaking Class warm uitgezwaaid en laten ons een biertje in de stad goed smaken.

Van San Gil gaan we voor een paar dagen naar Barichara, genoemd als de overtreffende trap van Villa de Leyva. Een klein koloniaal stadje wat is uitgeroepen tot cultureel erfgoed. En terecht blijkt als we aankomen. Wat een rust in vergelijking met San Gil. We besluiten de komende dagen lekker te relaxen. Er is een mooie wandeling tussen Barichara en Guane waarbij we flink kunnen klimmen en dalen. Goed voor onze conditie en dat is wel nodig na een weekje San Gil. Barichara vinden we echt een fantastisch plaatsje. Het levenstempo is zowaar nog een versnelling lager dan in Villa de Leyva, dat merken wij ook bij het internet. Heeeeel traag en soms een siësta van een dag.... maar het is allemaal prima. Barichara ligt aan een Canyon en het uitzicht is prachtig​, de stilte oorverdovend. Er is een kleine kiosk met een veranda en uitzicht over de Canyon waar de locals en een paar toeristen ieder einde van de middag wat drinken en genieten van een zonsondergang.

Berryl oefent bijna iedere dag met haar gitaar en op de laatste dag in Barichara zitten wij in het park, Berryl wat aan het tokkelen en ik weer lekker appelig om mij heen aan het kijken :-) .... als plotseling een bruidspaar en fotograaf aan ons bankje staan. De fotograaf vraagt aan Berryl of ze een stukje voor het bruidspaar wil spelen. Ik begin al breeduit te grijnzen en denk bij mijzelf "hoe ga je dit oplossen?" maar Berryl laat zich niet van de wijs brengen. In het spaans weet ze uit te leggen dat ze de gitaar nog maar 2 weken heeft en flink aan het oefenen is om liedjes te kunnen spelen. Ahhh... maar dat is geen probleem zegt de fotograaf en vraagt haar of ze dan als figurant in de fotoreportage van het bruidspaar mee wil doen. Ik lach nu hardop en vind het prachtig. Berryl geeft aan dat leuk te vinden en zo gezegd, zo gedaan. Ik verdwijn van het toneel en ga achter de fotograaf staan om eigen foto's te maken. Na de foto sessie feliciteren wij het bruidspaar nogmaals en wensen ze een mooie dag. Het moet gezegd worden, als je contact wilt leggen, koop dan een gitaar! De afgelopen 2 weken hebben wij gemerkt dat we regelmatig worden bevraagd naar het instrument en is er contact. Muziek is universeel!!

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

2 Reacties

  1. Marcel W:
    17 september 2016
    Stuur hoor Berril zo met die gitaar
  2. Bianca:
    23 september 2016
    Wat een heerlijk verhaal!! Dikke kus!!