Naar Lovina

22 september 2012 - Singaraja, Indonesië

Een week na onze aankomst op Bali verlaten we Ubud.  We hebben afgelopen maandag Robert-Jan van het vliegveld gehaald, weer helemaal bijgepraat en veel  gelachen, mede door de gezamenlijke massagehobby van Robert-Jan en Reinder. Voor alle duidelijkheid, de heren masseren niet elkaar maar weten wel leuke adresjes en humoristische massage ervaringen uit te wisselen.

We vinden Ubud leuk en gezellig en komen zeker terug. Dit heeft voornamelijk te maken met de mooie omgeving waarin Ubud ligt, het lekkere klimaat en het grote aanbod van goede restaurants. De krampachtige taferelen in de ‘uitgaanswereld’ van Ubud, het zien en gezien worden, zijn ronduit vermakelijk. Zeker met het cynische commentaar van Ben die deze grote paringsdans al een paar maanden aan zich voorbij ziet trekken zitten we regelmatig met een grote grijns op ons gezicht de laatste ontwikkelingen in Ubud te volgen. Veel mensen komen naar Ubud om hun “innerlijke zelf” te vinden maar zij belanden vooral in de vele winkeltjes en cafés om “zichzelf” te etaleren. Wij vinden deze grote mate van exposure wat moeilijk te rijmen met het spirituele imago wat Ubud zich aanmeet maar kunnen er voornamelijk ook erg om lachen.

Het is tijd om wat meer van Bali te zien. We hebben gisterochtend afscheid genomen van Robert-Jan en Judith en zijn richting Lovina vertrokken. We hebben genoten van de toeristische route die Kadek, onze chauffeur, heeft gekozen. We stoppen bij een bedrijfje dat Kopi Luwak koffie produceert. Kopie Luwak is een van de duurste koffies ter wereld en gemaakt van de uitwerpselen van de Aziatische Palm Civet, een katachtig dier dat koffiebessen eet. We bestellen een kopje Luwak koffie en vertrekken even later met luwak koffie, ginger tea en nog wat soorten thee en koffie richting de auto. Even later rijden we weer verder richting Lovina. De GitGit watervallen slaan we over omdat we ervoor kiezen om de volgende dag minder toeristische watervallen te bezoeken, namelijk de Sekumpul waterfalls. Kadek regelt een gids die ons de volgende dag via de rijstvelden richting deze watervallen leidt.

We arriveren ’s middags in Lovina en worden verwelkomd door Klaas, de eigenaar van Villa Balinda. Villa Balinda bestaat uit een grote villa en twee luxe kamers welke hij en zijn vrouw verhuren. We nemen intrek in de prachtige luxe kamer met uitzicht op een fantastische vijver en de zee aan de voorkant. Aan de achterzijde hebben we uitzicht op de bergen.

Reinder gaat ’s middags nog even Lovina verkennen terwijl ik, inmiddels snotverkouden, lekker op het zachte matras zak en binnen de kortste keren in slaap val. Het resultaat is dat Reinder me aan het einde van de middag wakker maakt en precies kan vertellen waar de leuke eettentjes zitten. We eten die avond bij warung Ayu en zoals voorspeld is het eten heerlijk.

De volgende dag staat Kadek om 9 uur voor de deur om ons mee te nemen naar de Sekumpul waterfalls. Hij heeft een gids geregeld maar hij gaat zelf ook met ons mee omdat hij beter Engels kan praten dan de gids en omdat hij ook zin heeft in wat beweging. Gezellig, hoe meer zielen hoe meer vreugde!

De trekking is erg zwaar maar meer dan de moeite waard. Ik heb geen idee hoe lang we hebben gelopen, uren in ieder geval. Klimmen, afdalen, door riviertjes en rijstvelden ploeteren met uiteindelijke beloning de Sekumpul waterfalls.  Niet alleen wij, maar ook Kadek en onze gids Henra waren totaal uitgeput na deze oefening. We sluiten deze geslaagde trip af met een lunch bij de lokale warung en worden vervolgens bij Villa Balinda afgezet.

Reinder neemt die middag een lekkere massage terwijl ik weer even op bed ga liggen. Morgen gaan we even helemaal niets doen en dat is ook heel lekker!  

 

 

 

 

Foto’s

1 Reactie

  1. Jan de Haan:
    22 september 2012
    Mensen, mensen, mensen wat een land, wat een reis en dan ook zomaar een dag niets doen
    groet jan de haan