Eat, pray, love

Vrijdag zijn we aangekomen in Ubud, Bali. De avond daarvoor zijn we vanuit Ho Chi Minh city richting Singapore vertrokken . We hadden ons al een beetje verheugd op een comfortabele nacht in het transithotel van Singapore, maar een vertraging van 2 uur en een vol hotel zorgden ervoor dat de uitvoering van onze plannen weer net even een andere vorm kreeg. De nacht brengen we door in lobbystoel van het vliegveld. Iets minder fris en uitgerust dan gehoopt arriveren we op Bali. Bij de aankomsthal staat Judith al op ons te wachten en na een enthousiaste begroeting stappen we samen in de taxi richting Ubud.

De weg van Denpensar naar Ubud gebruiken we om bij te kletsen en terwijl we dat doen zien we de ietwat rommelige omgeving van Denpansar veranderen in een omgeving met prachtige rijstvelden omgeven door palmbomen. Kortom, we gaan de goede richting op.

Judith heeft een prima slaapplekje voor ons gevonden, dicht bij bar/restaurant Kafee waar Judith haar dagen slijt. We frissen ons op en lopen naar Kafee om Judith weer te treffen. Judith zit alweer prinsheerlijk met haar laptopje in de loungehoek op een groot kussen en stelt ons voor aan Ben. Op de tafel staat een heerlijk bord met tapas en we zakken comfortabel weg in de zitkussens die om de tafel heen liggen verspreid. Wat een heerlijk begin van Ubud!

Terwijl we in Kafee zitten trekt een wonderlijke wereld aan ons voorbij van hippieachtige bezoekers, stuk voor stuk trendy gekleed, zwaar behangen met "spirituele" sieraden en zich erg bewust van hun "bling bling uitstraling". Meerdere 'Julia Roberts' in de leeftijfdscategorie van 18 tot 80 zien we in navolging van de spiritueel geengageerde film eat, pray, love voorbij komen. Dramatische gesprekken over het leven en spiritualiteit rollen over de tafels...Kortom: het is Ubud prima gelukt om spiritualiteit als een goed werkend marketingconcept neer te zetten. De vele verleidende winkels met mooie kleren, kettingen en andere accessoires om het ego stevig op te poetsen en de vele yoga en meditatietrainingen om vervolgens weer afstand te doen van datzelfde ego. We hebben het er maar druk mee!

Na Kafee bezoeken we XL. XL is een relaxte loungetent met live muziek. We drinken wat en terwijl Judith vertrekt naar haar favoriete danstent zakken wij weer comfortabel onderuit in de zitkussens van XL en hebben een gezellig gesprek met Ben. Rond half een 's nachts is het tijd om naar ons hotel te gaan. We hebben in Singapore een nacht overgeslagen en de vermoeidheid begint zijn tol te eisen. Judith is inmiddels uitgedanst. Na Judith veilig thuis te hebben gebracht vervolgen wij onze weg naar onze slaapplek.

De volgende dag slapen we uit en zijn nog nét op tijd voor ons ontbijtje. Gelukzalig ontbijten op ons terrasje met uitzicht over de rijstvelden. Na het ontbijt lopen we weer even langs Kafee om Judith te begroeten.  Terwijl zij met twee 'spirituele' heren het gesprek voortzet duiken wij het dorp in. Het zal geen opgave zijn om ons de komende dagen hier te vermaken.