It ain't over till it's over

16 april en ons laatste bericht vanuit Hangzhuo is al weer van ruim een week geleden. In de tussentijd is er veel gebeurd... echter niet de dingen die we hadden gepland te gaan doen op onze reis. Na het laatste verslag op ons blog krijg ik helaas nieuwe medische klachten. Een eerste indruk is dat deze nieuwe ontwikkelingen een gevolg zijn van mijn eerdere lichamelijke avonturen in India en China. Om het internet niet te vervuilen met allerlei inhoudelijke medische informatie van mij, hou ik het maar vaag.

We hebben al treintickets voor 10 april van Hangzhuo naar Beijing gekocht en besluiten daar naar toe te gaan. De treinreis van 14 uur was geen pretje maar met de nodige pijnstillers houdbaar en komen we aan op de plaats van bestemming. In Hangzhuo waren we weer naar een ziekenhuis geweest met weer dezelfde ervaringen als in Guilin. Geen woord engels dus geen communicatie. Berryl en ik zien dit als de ommekeer om zo snel mogelijk China te verlaten en te vertrekken naar Bangkok, wat bekend staat om de uitstekende medische zorg en de persoonlijke service. China schijnt ook internationale ziekenhuizen te hebben maar wij hebben ze gemist in Guilin en in Hangzhou waren op die dag geen artsen aanwezig in het Noord Amerikaanse Internationale Ziekenhuis.... De vervelende eigenschappen van de chinese bevolking(het meerendeel) wordt door onze kwetsbare situatie nog eens extra uit vergroot. Chinezen spreken geen engels(dat kan nog...) en chinezen hebben niet de intentie om je te willen helpen. Ze wuiven je gewoon weg en lachen je liever uit. Alles bij elkaar opgeteld is het helder, wij hebben de chinezen niet in ons hart gesloten en... WEGWEZEN! In Beijing aangekomen boeken we de eerstkomende gangbare ticket(geen 24 uur reizen met 2 overstappen...maar 5 uur rechtstreeks met Thai Air) naar Bangkok., dit is 14 april om 7 uur 's ochtends. We "moeten" dus nog 3 dagen in Beijing blijven. Ons toeristisch uitstapje in deze wereldstad blijft beperkt tot het Plein van de Hemelse Vrede en de Verboden stad. Eerlijk is eerljk, dit zijn plaatjes en erg mooie bezienswaardigheden. Hier blijft het bij en de andere beroemde attracties zoals The Great Wall laten we schieten en dat gaat vrij gemakkelijk. We zijn moe van het reizen onder deze omstandigheden en proberen veel uit te rusten. Daarnaast is het voor mij zowiezo fysiek onmogelijk om The Great Wall te bezichtigen maar mij interesseert op dat/dit moment alleen nog mijn gezondheid dus voelt dat niet als een moeilijke beslissing. 

14 april om 11 uur 's ochtends(Thaise tijd) komen we aan op het vliegveld van Bangkok. We hebben een pick up geregeld bij het Hotel dat we hebben geboekt en we worden na de douane al snel opgepikt door de chauffeur. Rond 12 uur zijn we in ons hotel. We frissen ons op en gaan dan direct door naar het Bumrungrad International Hospital, zonder afspraak. Wat een verademing..... eerst denk ik nog dat we door de taxichauffeur bij een 4/5 sterren hotel worden afgezet maar het is echt een ziekenhuis... de entree van het ziekenhuis doet niet onder voor die van een duur hotel.  We worden warm onthaald door een vriendelijke vrouw en we geven aan dat we geen afspraak hebben en leggen uit waarom we hier zijn. Geen probleem en na een korte registratie gaat het rollen.... die dag en gisteren heb ik 3 verschillende specialisten gesproken die direct afstemming met elkaar zoeken(in nederland duurde het 6 weken voordat ik een specialist kon spreken en weer ruim 6 weken voordat ik de diagnose mocht aanhoren.....), worden berryl en ik verschrikkelijk in de watten gelegd door het verplegend personeel in de wachtruimtes die wel door Piet Boon ingericht zouden kunnen zijn. We voelen een enorme boost energie terugkomen en zijn erg blij dat we de knoop hebben doorgehakt om hier naar toe te komen. Een belletje naar Eurocross en daar worden we ook super goed geholpen, er wordt direct contact gelegd met het ziekenhuis om de betalingen rechtstreeks te regelen.

De komende dagen zal een definitieve diagnose gesteld worden en een behandelplan wat volgens de specialisten zal leiden tot mijn volledige herstel! Mijn klachten zijn erg pijnlijk en vervelend maar gelukkig niet levensbedreigend en wij hopen na de behandeling onze reis weer heerlijk voort te kunnen zetten. We hebben besloten eerst een paar weken aan een mooi strand door te brengen..... :-)