Van Hue naar Hoi An

De reis van Hanoi naar Hue in het centrale kustdeel van Vietnam verloopt voorspoedig.  De vlucht duurt een uur en we worden netjes opgewacht door de pick up van het door ons geboekte Hotel Nino. Dit keer vinden we de taxichauffeur wel snel omdat we in de juiste aankomsthal staan, er is er nl. maar één haha..Na een autorit van ongeveer 20 minuten worden we bij Hotel Nino afgezet. De ontvangst is wederom erg hartelijk. We krijgen eerst een gratis lunch aangeboden met o.a. vers fruit en verse limoendrank. Onze zware rugzakken worden in de tussentijd naar onze kamer boven gebracht. Hotel Nino was een tip van een belgisch stel die we in Sapa hebben ontmoet. Die waren erg enthousiast en zij hebben geen woord teveel gezegd. Het is een knus familie hotel met een prachtige inrichting. De prijs is 15 euro per nacht inclusief ontbijt en dat is met vers fruit, eigen gemaakte passievrucht jam, omelet etc.. Alles wordt aangevuld tot je zelf aangeeft dat je niet meer moet. Na de lunch gaan we het centrum van Hue verder ontdekken. Een leuke binnenstad met veel restaurants en bars maar ook weer met heel veel motorscooters. Als we later in de middag ergens wat gaan eten in een lokaal restaurant zit daar ook een stel uit Nieuw Zeeland en we komen met elkaar aan de praat. Gek hoe snel je met mensen een klik kunt hebben want we zitten vervolgens ruim 2,5 uur te kletsen over van alles nog wat. Vooral ook over Nieuw Zeeland, waar we in oktober voor 3 maanden naar toe gaan. We krijgen het visite kaartje met daarop een e mail adres en worden van harte uitgenodigd om bij hen langs te komen in Auckland. Iets wat we zeker van plan zijn! Als we 's avonds gaan slapen kijken we terug op een mooie eerste dag in Hue. 

De volgende dag huren we fietsen bij het Hotel en fietsen we zo'n 18 km naar de graftombe van Minh Mang, één van 4 graftomes waar verschillende keizers begraven liggen. Het complex, midden in een natuurgebied gelegen, is een oase van rust. Het totaal plaatje is schitterend. We slenteren er dan ook een paar uurtjes rond. Op de terugweg worden we door een vrouw op en scooter gevraagd of we bij haar thee komen drinken. Na een korte aarzeling gaan we mee en drinken we thee met haar en één van haar 5 kinderen. De volgende dag staat de Citadel op het programma. Een groot gebied binnen in de stad met eeuwen oude gebouwen en tempels, waaronder het privé terrein van de keizer(s). Helaas verloopt deze dag anders dan we hadden verwacht want als we naar de ingang willen fietsen botst Berryl met een motorscooter, komt ten val en dat is even schrikken. Ik ren snel naar haar toe en inmiddels staan er wel 20 vietnamezen om ons heen te dringen en één roept dat er al een taxi is gebeld. Berryl blijft rustig liggen, komt na een minuut met een eerste grap en dat is voor mij een voorlopige geruststelling dat het mee gaat vallen. Wel is al duidelijk dat ze een kleine hoofdwond heeft opgelopen. De taxi is snel ter plaatse en met de hulp van een aantal omstanders wordt Berryl zo rustig mogelijk in de taxi gelegd. Ik stap voorin en de chauffeur rijdt snel naar het ziekenhuis. Bij de eerste hulp aangekomen, worden we opgevangen door een zuster en arts die beiden gelukkig redelijk engels spreken. De arts zegt, na een kort onderzoek, dat hij een tetanus- en antibiotica injectie wil geven, een röntgenfoto van het hoofd wil laten maken en daarna de wond(gelukkig niet zo groot) dicht hechten. Dit gaat allemaal in een snel tempo en een uurtje later zit Berryl, met 3 hechtingen in haar hoofd en een mooie tulband...., rechtop in een bed. De arts zegt dat de röntgen foto's geen "schade" laten zien maar wil Berryl nog een paar uurtjes ter controle houden. Als we later in de middag, met een aantal medicijnen op zak, weer naar het hotel worden gebracht door een taxi realiseren we ons dat we wel weer geluk hebben gehad. Het verkeer in Vietnam is tot nu toe het enige grote nadeel die we ervaren. Het is echt oppassen met die miljoenen scooters die aan alle kanten van de weg rijden en er lijken geen enkele verkeersregels van kracht te zijn. De citadel hebben we dus gemist maar dat zien we wellicht een andere keer wel weer. Overigens werden we weer erg warm ontvangen in het hotel en werd Berryl nog extra in "de watten" gelegd. 

Een dag later vertrekken we met een taxi, geregeld vanuit het hotel, naar Hoi An. Dit kan ook per bus en dat is goedkoper maar met een taxi kom je langs de oorspronkelijke kustroute en die is erg mooi! Onderweg zien we een schitterend strand, rijden we de Hai Van Pass door de bergen en maken we een tussenstop bij Marble Mountains, dicht bij Da Nang. Eigenlijk is het een dagtour en een reis in één dag. Het hotel in Hoi An is ook weer erg goed. Het is 4 maanden geleden geopend met een mooi zembad erbij, gratis fietsen te leen en schitterende kamers met balkon. De 2e dag stappen we toch maar weer op de fiets en gaan eerst naar Old Town met vele mooie en gezellige straten. Daarna fietsen we naar het strand van Cua Dai, zo'n 6 km verderop. Onderweg langs de rivier is het prachtig, op de terugweg lunchen we bij een fantastisch restaurant aan het water. Het strand van Cua Dai is verbluffend mooi en rustig. Palmbomen, ligbeden met palmparasols te huur voor 80 eurocent per dag.... en een aantal leuke restaurants. Aan het einde van de dag plonsen we het zwemband in en drinken een biertje op het terras. De volgende dag hebben we geen programma en luieren we aan het zwembad en lezen een boek. 's Avonds om half 11 vliegen we naar Ho Chi Minh voor een aantal dagen. We zullen Hoi An gaan missen en een langer verblijf hier was zeker geen straf geweest. Na Ho Chi Minh gaan we 10 dagen naar Phu Quoc, een eiland met naar het schijnt mooie stranden.  Vietnam is inmiddels bij ons geklommen naar nummer 1 van de aziatische landen die we tot nu toe hebben bezocht. Het is ieder moment genieten ....maar.... ook oppassen in het verkeer.