Fort Kochi en Munnar

Donderdag 16 februari en we zijn voor de laatste nacht in (Fort) Kochi. Afgelopen zondag zijn we vanuit het Backwater Farmhouse vertrokken naar Jamine Villa, het huis waar Stanley Wilson en zijn vrouw Jasmine wonen en dat ook dient als homestay. Stanley Wilson heeft een reisbureau in Fort Kochi. Via hem hadden we ook het vorige onderkomen geboekt. Toen we zondag, na een rit van ongeveer 45 minuten, bij het huis aankwamen werden we al opgewacht door Jasmine, wederom een warm ontvangst. Eerst maar een kopje thee, de formulieren komen straks wel. We worden naar onze kamer gebracht met overdekt balkon(niet tegen de regen maar tegen de felle zon…) en leggen hier onze rugzakken neer. Nadat we de thee op hebben gedronken en over (heilige) koetjes en kalfjes hebben gesproken, gaan we lopend naar Fort Kochi(het centrum) wat een wandeling is van ongeveer 20 minuten. Onderweg krijgen we weer veel bekijks en worden we aangesproken. In het centrum aangekomen gaan we bij het reisbureau van Stanley langs en zien een Indiër met bril en een gulle lach. Het lijkt erop alsof hij ons had verwacht. Ter plekke boeken we bij hem 3 dagen in Jasmine Villa en een 2 daagse trip naar Munnar inclusief overnachting. De rest van de dag verkennen we Fort Kochi en blijven hangen op een terrasje en drinken gemberthee met limoen en honing. Terug bij Jasmine Villa zien we dat er een zweeds gezin is gearriveerd, die ook blijven slapen in één van de 3 slaapkamers beneden, maken kennis met elkaar en het klikt. Jasmine zegt dat we over een uurtje met z’n allen gaan eten dus frissen we ons eerst op. Terug in de eetkamer zitten we gezellig aan één tafel met wel 5 verschillende pannetjes(Dhal, Vegetarische Korma, Chappati, een salade van kwark met uien, green peppers, tomaat en verschillende verse kruiden, Biryani rijst een Lady fingers(gebakken Okra met kruiden). Ik heb het al eerder geschreven maar het eten in India is fenomenaal, werkelijk een feest om iedere keer aan tafel te schuiven. We eten sinds we in India zijn alleen maar vegetarisch en we missen beiden het vlees helemaal niet. De gerechten zijn zo smaakvol en gevarieerd en we complimenteren Jasmine allemaal met dit feestmaal. In Jasmine villa geeft ze ook Cooking Class van de Kerala keuken en we mogen de volgende dag aanschuiven om met 2 andere toeristen de kunst af te kijken. De zweden kunnen hier niet bij zijn ivm een andere afspraak maar wij schuiven graag aan. De 2 toeristen blijken uit Slovenië te komen en ook met dit stel klikt het prima, het valt ons op dat deze “vluchtige contacten” erg leuk zijn. Met z’n vieren krijgen we uitgebreid les in het bereiden van een aantal gerechten uit Kerala. Jasmine heeft voor ons van alle recepten een kopie gemaakt dus we hoeven niets op te schrijven. Na 2,5 uur voorbereiding en koken, kunnen we weer aan tafel voor een herhaling van de avond ervoor, lekker tafelen en kennis maken met de Slovenen. Er wordt veel gelachen, de humor is van dezelfde smaak. We besteden overdag onze dagen in Fort Kochi met slenteren, met de ferry naar een ander schiereiland voor 3 cent per kaartje….terrasje pakken, ergens lunchen, terug naar Jasmine Villa en op het balkon muziek luisteren en boek lezen. Een prima indeling van de dag. De dag dat we voor een 2 daagse naar Munnar vertrekken worden we om half 7 ’s ochtends opgehaald door een chauffeur met een Ambassador(een typisch indische auto). We verheugen ons op de rit die ongeveer een hele dag zal duren aangezien we onderweg verschillende keren zullen stoppen voor olifanten wassen in een rivier(tussen andere wassende mensen..), waterval, kruidentuin en theeplantage/museum, komen we rond 16:00 uur aan bij Misty Green View, de villa met een grandioos uitzicht over het dal bij Munnar. Op het gezamenlijke overdekte balkon van ik schat 40 m2 ontmoeten we 4 andere stellen uit Frankrijk, Zweden, Slovenië en Engeland. Ook hier weer direct verbinding, reiservaringen(een beetje aangedikt) worden met veel humor uitgewisseld en het lijkt wel een verjaardag. De grote eettafel wordt gedekt en ja… tis vervelend om iedere keer in herhaling te vallen maar ook hier weer de jackpot qua lekkernijen. We blijven tot 23 uur die avond aan tafel zitten met z’n allen en duiken dan allemaal ons mandje in. De volgende ochtend bij het ontbijt nemen we afscheid van elkaar op een gepaste wijze die ervan uitgaat dat we elkaar niet meer zullen zien. Geen adressen uitwisselen of beloftes doen om elkaar op te gaan opzoeken thuis wat toch niet zal gebeuren, maar “gewoon” en ferme handdruk, een schouderklop en nog een keertje wat grappen over een weer en dan ieder weer verder op zijn eigen reis. Het is goed zo, we vinden het fantastisch nu al zoveel leuke mensen te ontmoeten tijdens onze reis. Reizigers zijn vaak open minded waardoor je op korte termijn erg leuke gesprekken met elkaar kan hebben. Morgenochtend zullen we met de trein van 08:10 uur vertrekken naar Kannur, een kustplaatsje wat volgens Stanley nog niet is “bestormd” met massatoerisme. De treinreis zal 6,5 durenn en kostte ons in totaal nog geen 4,5 euro…