De eerste chinese treinreis

Maandag 19 maart en wij zijn 2 dagen geleden met de trein vanuit Shenzhen aangekomen in Guilin en daar de bus genomen om 65 km af te dalen naar Yangshuo. De nachttrein in China is in vergelijking met die in India een luxe trip. Vrijdag 16 maart vertrekken we op tijd vanuit Hong Kong en nemen we de metro naar het station Lu Wo, het laatste metrostation voor de grensovergang. Eerst een douanepost waar we een stempel krijgen om Hong Kong te verlaten en 100 meter verder op de grenscontrole van China. Deze mannen en vrouwen nemen hun werk serieus en met strakke gezichten wordt er relatief lang op foto's van het paspoort gekeken en dan naar de persoon in kwestie. Als wij aan de beurt zijn doe ik, om het ijs een beetje te breken, mijn peruaanse hoedje af om te laten zien dat ik dezelfde persoon ben als op de foto in mijn paspoort. Geen krimp op het gezicht van de beambte en ik zet mijn hoedje dan ook maar weer snel op. Uiteindelijk zien we de man een stempel pakken en in onze paspoorten kloppen. We zijn in China!!! Op het station van Shenzhen(de grenspost tussen Hong Kong en China) is het een drukke bedoening. Shenzhen is een enorme stad met naar verluid 15 miljoen inwoners... Wij gaan eerst ergens lunchen en dan naar het station terug om op de borden onze trein te traceren. Er zijn veel vertrekplatforms dus is het noodzakelijk te weten van welke onze trein vertrekt. Het grote display-bord aan de buitenkant van het station biedt geen soelaas, het had net zo goed een menukaart van een chinees restaurant kunnen zijn dus lopen we naar binnen en zien we een bord met een platte grond van het inmense station. Op de begane grond van het 5 verdieping tellende gebouw zit een touristdesk en verheugd lopen we daar naar toe. Als de medewerkster ons ziet meen ik een gespannen gezicht te zien en we komen er al snel achter waarom, de vrouw spreekt geen woord engels en als ik haar ons treinkaartje laat zien het woord "platform" roep(wat in India voldoende was...) krijg ik een ratel van chinees terug. Dit wordt niet wat denk ik bij mezelf en alhoewel we ruim op tijd zijn knijp ik hem toch een beetje want zoals gezegd het station is enorm groot. Berryl gaat buiten zitten en past op onze tassen terwijl ik de verdiepingen van het gebouw ga verkennen.  Al op de eerste verdieping zie ik mensen in een rij staan en hun koffers/tassen door een scanapparaat(net zoals op het vliegveld) halen en ik vermoed dat ik "warm" zit.... ik loop er naar toe en zie achter de glazen pui een grote wachtruimte onderverdeeld in 6 ruimtes. Op de informatieborden er boven zie ik het chinees verspringen in het engels en ja verdomd.... onze trein, K952, heeft wachtruimte 5 als nummer. Mijn hart maakt een vreugdehuppeltje en ik loop naar Berryl met dit goede nieuws. Een uur voor vertrek van onze trein(17:46) gaan wij ook wachtkamer 5 zitten en vermaken we ons met het observeren van onze medereizigers. Wij reizen zelf met 2 rugzakken per persoon(een grote en een kleine voor de handbagage) en dat lijkt ons al veel. In de wachtkamer tellen we echter per chinese reiziger ruw geschat 3 grote tassen/koffers waarvan er 1 gevuld is met allemaal eten!! Grote kartonnen bekers met "opwarmnoodles", plastic zakken met vermoed ik stukken vlees etc etc. Dat wordt volgens mij een rijdende kookworkshop. Ongeveer 25 minuten voor ons vertrek worden we "opgeschrikt" door een een hard getetter van een vrouwenstem. We draaien ons om en zien een strak geüniformeerde spoorwegmedewerkster met een megafoon voor haar gezicht. Wij verstaan er niets van maar iedereen staat op en gaat netjes in rijen staan voor de 3 (nog afgesloten) poorten die naar de trein een verdieping lager leiden. Wij sluiten aan bij één van de rijen en met beheerste precisie worden we als lammetjes naar onze wagon gebracht. Geen geschreeuw en mensen die voor willen kruipen, zoals in India, maar een gedisciplineerde aktie. Bij iedere wagon staan 2 strak geüniformeerde spoorwegmedewerksters met een strenge gelaatsuitdrukking de kaartjes te controleren. Met een hoofdknik, uiteindelijk ook een glimlach en een paar chinese woorden krijgen we toestemming onze wagon binnen te gaan en zoeken we onze bedjes. We hebben een hardsleeper ticket gekocht wat betekent dat we met 6 personen in een deel van de coupé slapen. Dat zijn er in ieder geval al 2 minder dan in India en de ruimte is direct te zien. De opgemaakte bedjes, met schone lakens en kussens zijn absoluut groter en ik voorzie een comfortabele treinreis. We luieren wat, lezen een boek en eten wat brood dat we hebben gekocht in een winkel bij het station. De geur van gekruid vlees, opgewarmde noodles en andere etenswaren vult als snel de coupe maar is niet storend. We worden geobserveerd en doen dit ook naar onze medepassagiers. Smakken, boeren, winden laten, met stokjes eten in een wiebelige trein... het is er allemaal en ik vermaak ik me opperbest. Helaas is dat niet de gehele reis het geval want de nasleep van de bacterie-vergifting/infectie is nog niet helemaal niet over dus besluit ik vroeg onder de lakens te gaan. Heerlijk geslapen word ik 's ochtends om half 7 wakker, een uur voor aankomst in Guillin. Ik maak Berryl wakker en samen ontwaken we rustig tussen de andere reizigers. Het treinreizen in China lijkt een makkie, het lastigste zal nog zijn om de kaartjes te regelen. In grote en toeristische gebieden zijn er wel engels sprekende agents maar in de kleinere plaatsen niet..... het zal wel weer goed komen.

Op het station van Guilin nemen we één van de vele bussen die naar Yangshuo vertrekken en ongeveer anderhalf uur later zijn we er aangekomen. We bestellen een taxi en die brengt ons naar het Eco Farm Guesthouse, een heerlijke rustige plek, met een kamer en balkon met uitzicht op het Karstgebergte en een 100% organische keuken(groente en vlees uit eigen terrein...). Hier gaan we ons de komende 8 dagen wel vermaken. Aangezien we een ruime visum hebben van 90 dagen kiezen we ervoor om in dit prachtige gebied wat langer te blijven om o.a. wat bij te tanken van het reizen en verder te herstellen en op kracht te komen na mijn gezondheidsklachten..
De chinese familie die het guesthouse runt is alleraardigst en heet ons van harte welkom!