Downunder Kalbarri
28 mei 2012 - Kalbarri, Australië
We zijn inmiddels een aantal dagen in Kalbarri, een dorp dichtbij het gelijknamige National Park gelegen. Bij één van de campings hebben we een week geboekt waarvan 1 nacht gratis. Dit is geen overbodige luxe in Australië want de prijzen zijn hier enorm hoog. Als er al internet aanwezig is, betaal je 2 euro per kwartier. Het drinkwater is vanaf 1,5 dollar per liter, dat is bijna net zo duur als wijn dus hebben we besloten wat minder water bij de wijn te doen...:-). Bij een landelijke slijter hebben we een aanbieding (wat hier betekent 6 euro per fles, anders het dubbele) ontdekt voor Lindemans wijn, hebben we 4 dozen ingeslagen en daardoor alle beschikbare ruimte in onze kleine camper verbruikt. Ach, het leven is prioriteiten stellen en het goddelijke vocht smaakt ons weer zo goed na 4 maanden drooglegging in Azië. We voelen ons net een rijdende wijnkelder, bij iedere hobbel in de weg horen we de flessen klinken en houden we ons hart vast, billen bij elkaar en hopen dat de flessen het houden. We hebben ze goed als mogelijk "gezekerd" met kleren, handdoeken etc., maar een volledige dekking geeft dat niet. Tot nu gaat het gelukkig goed!
Ook in de supermarkten is het even wennen qua prijzen met een pot pastasaus van 7 euro bij de kassa, een brood voor 4 euro etc. etc maar....................Australië is het waard naar onze mening. De vriendelijke en behulpzame mensen, de prachtige uitgestrekte natuur en de grootsheid van alles. Kalbarri is werkelijk prachtig. Op loopafstand is er een uitkijkpunt die een geweldig uitzicht geeft over de baai, de kustlijn met prachtige rotspartijen, de helderheid van het zeewater en de verschillende kleuren(turquoise en blauw), de eindeloze zee en blauwe lucht met sporadisch een wolk. Zonsondergangen zijn nooit een teleurstelling. We hebben hier de afgelopen dagen al verscheidene keren uren gezeten genoten van dit levende schilderij waarvan we ons dan onderdeel voelden. En dit is nog maar één de uitkijkpunten die het park rijk is.
De camping is mooi gelegen en het is er erg rustig. Het enige geluid is die van vogels of Berryl die vraagt of ik nog een glaasje wijn lust...Ach je vraagt ook niet aan een koe of die gras lust maar ik antwoord natuurlijk met "ja". In de stacaravan schuin tegenover ons maken we kennis met Rob en Leondra, een stel uit Nederland die in Portugal woont en voor 7 maanden door Australië reizen. Beiden inmiddels al wat jaren genietend van de AOW maar dat is niet te zien. Wat een stoere, leuke gasten. Ze hebben een Ford(stationwagon) gekocht in Australië waar ze soms achterin op een dunne matras liggen te slapen als ze geen dure caravan willen betalen of als het donker wordt en ze hebben nog geen slaapadres gevonden. Daarnaast schuwen ze de youth hostels niet vertellen ze ons. Senior Backpackers, geweldig. Het klikt tussen ons en spreken een avond met elkaar af. Af en toe achter in de auto slapen om kosten te besparen is prima zegt Leondra maar een glas wijn(of 2) drinken laten we niet schieten en daar zijn wij het roerend mee eens. De juiste prioriteiten stellen. We proosten hierop en spelen dan Yahtzee waarbij Rob zich als een ware gokker ontpopt en dat doet hij zeer verdienstelijk. Het is omdat ik inmiddels te veel wijn heb gedronken want anders was ik nog met hem in de auto gestapt en naar het casino in Perth gereden.... Het wordt een gezellige avond.
We hebben bijna 2 weken Australië erop zitten en hebben nog ruim 5 weken de camper tot onze beschikking. Het kamperen bevalt ons supergoed. Wanneer onze luikjes 's ochtends open gaan, uit bed stappen en we doen de schuifdeur open, voelen we het ochtendzonnetje lekker branden. Rustig buiten ontbijten en kijken wat de dag verder gaat brengen. We plannen niet veel en genieten tot nu van alles wat we beleven. Over 3 dagen gaan we verder naar het noorden en wordt Denham onze nieuwe bestemming. Bij het strand van Monkey Mia worden daar iedere ochtend dolfijnen gevoerd die daar al 50 jaar naar het strand komen om gevoerd te worden. Onze verwachtingen zijn door ervaringen van andere reizigers al wel bijgesteld naar een leuke uitje ipv een spectaculaire belevenis. Daarvoor is het te toerisch geworden. We gaan het wel beleven..
n.b. de uitslagen van de controle testen in Jurien Bay waren in lijn met mijn gevoel nl, prima! Dit hoofdstuk kunnen we weer afsluiten en verder gaan met onze reis.
De Huisslijter. By the way: hoe gaat het verder met jullie? Ga zo door met de kostelijke verhalen en de mooie foto's. Geniet verder en wij missen jullie. Een dikke knuffel van ons.
Groetjes en blijf gezond Ineke en Henk.