Pablo en Koffiefinca's

We vliegen vanuit Santa Marta naar Medellin in een uur en dat is sneller en comfortabeler dan met de bus. De goedkope ticketprijzen maken het budget technisch ook verantwoord nl. 35 euro per persoon. Medellin was "de stad van Pablo Escobar" en zijn drugskartel maar wij zien in eerste instantie een moderne en leuke stad. Ons hotel ligt in de veilige wijk El Poblado met hippe koffie(bars) en restaurants. Wij verblijven 3 nachten in Medellin zodat we 2 volle dagen hebben om de stad te verkennen. De eerste dag gaan we naar de Parque Arvi dat boven de stad uittorent. Je gaat er met verschillende kabelbanen naar toe en mijn hoogtevrees wordt danig op de proef gesteld. Het is prachtig van om vanuit de veilige gondel boven de gevaarlijkste wijken van Medelllin heen te gaan. De moderne, mooie stad veranderd al snel in een ghetto waarin we niet graag zouden willen rondlopen. Van boven af zien we "de huizen" in de wijk en we gaan er rakelings overheen zodat we de schone was aan de waslijn zien hangen ;-). Na ongeveer een half uur gondelen komen we op de top aan bij Parque Arvi. Wat een oase van rust en als we uitstappen lopen we direct een pleintje op met allerlei kraampjes met vooral eten, fruit, koffie, bier, kleren en sieraden. We slenteren wat tussen de kraampjes door en wandelen wat in de natuur. De lunch gebruiken we bij een typisch Colombiaanse eetgelegenheid, Corriëntes. Lokale hap voor heel weinig. We hebben er veel van genuttigd in Colombia en de prijzen van een 3 gangen maaltijd inclusief fruitdrank schommelde tussen de 2,5 en 4 euro per persoon. Dan krijg je een soep vooraf, rijst met bonen/tomaat/avocado/vlees als 2e gang en tenslotte een klein dessert(meestal fruit). De kwaliteit van deze maaltijden zijn erg goed zeker in verhouding met de prijs want de fruitdrank wordt bijgeschonken als je je beker leeg hebt. Daarnaast zit je tussen de Colombianen zelf en is het geen toeristisch circus. En het allerbelangrijkste.... we zijn er nog niet 1 keer ziek van geworden!
​De 2e dag willen we Pablo tour gaan doen maar de enige aanbevolen touroperator die een serieus verhaal over de geschiedenis van Medellin en Pablo en zijn Kartel weet te vertellen zonder het teveel sensationeel te maken, is op de zondag gesloten dus helaas voor ons. Wij besluiten geen andere touroperator te kiezen. Wel hebben wij Narcos seizoen 2 via Netflix op onze hotelkamer kunnen zien en op die manier al behoorlijk wat informatie over deze roerige periode gehoord. Dat we dit in de Medellin hebben kunnen kijken gaf een extra dimensie.

​Na Medellin gaan we met de bus naar Salento, een leuk, klein dorpje midden in de Zona Cafetera, de koffieplantages. Wat een geweldig mooie omgeving als we aankomen. Prachtige valleien en op de achtergrond de (besneeuwde) bergtoppen van de Cocora vallei en het Nationale park Los Nevados. We zijn zo onder de indruk van de omgeving en het Coffee Tree Botique Hostal dat we besluiten 8 nachten te boeken. De prijs van de kamer wordt verlaagd omdat we lang verblijven en vanaf ons balkon zien we de bergtoppen en de vallei. Eddie(waarschijnlijk Eduardo) en zijn staf(Yuber en Eduardo) weten een geweldige familiaire sfeer te creëren. De gemeenschappelijke woonkamer is prachtig en het contact met de andere gasten erg vermakelijk. Onze kaakspieren worden aardig getraind van het vele lachen. In de 7 dagen die we tot onze beschikking hebben trainen we ook onze beenspieren want iedere dag wandelen we minimaal 4 uur. We doen 2 keer de schitterende Cocora valley track waar we veel kolibri's zien en de grote Wax Palms van 60 meter hoog. Daarnaast bezoeken we een Coffee Finca voor een rondleiding. Verder slenteren we wat door de straten van Salento, zitten aan het centrale plein onze espresso te drinken en hebben wat contact met een aantal lokale bewoners. Ons spaans begint beetje bij beetje wat beter te worden waardoor we redelijk goed kunnen verstaan wat ze zeggen, het terugpraten in het spaans gaat nog wat moeilijker....
​Ook aan 8 nachten komt een einde en we hadden al een ticket geboekt naar Quito dus moeten we vertrekken anders hadden we waarschijnlijk nog langer gebleven. Na een warm afscheid van Eddie, Yuber en Eduardo(de 3 duitse herdershonden en de 2 paarden) gaan we terug naar Bogota om vandaar uit het vliegtuig naar Ecuador te pakken.

Colombia, we hebben ons erg laten verassen door dit veelzijdige land met veelzijdige mensen en we gaan in ieder geval met een ander, positiever beeld weg dan waar we mee kwamen. Op één incident na hebben we ons niet onveilig gevoeld, genoten van de verschillende landschappen, onze eerste stappen gemaakt als TEFL teacher door een week mee te draaien in San Gil en duurzaam contact gemaakt met Eddie en zijn staf want dat we nog een keer terugkeren naar hen en Salento is wat ons betreft zeker!