Het overweldigende India

Zondag 15 januari, ik land vanuit Dubai netjes om 08:15 uur in Chennai/Madras. Ondanks een vooraf aangevraagd visum, duurt het nog drie kwartier om voorbij de douane te komen. De douaniers nemen hun werk erg serieus. Voorbij de douane gekomen zie ik mijn rugzak al op bagageband liggen dus ik kan gelijk naar buiten..... BOEM.... het lijkt bijna alsof ik tik op mijn neus krijg. Ik had mij, na alle verhalen van ervaringsdeskundigen, er helemaal op voorbereid maar dat is niet voldoende merk ik.

Het enorme orkest van kabaal, klamme warmte, smog/uitlaatgassen en een rotte, weeïge geur overvalt me dan toch nog. Eerst maar weer even naar binnen bij het vliegveld en een "plan" maken. Ik pak alvast de Hotel Voucher met het adres, ook heb ik alvast voldoende geld in mijn hand en na een flinke teug koel en met een redelijk aroma gevulde binnenlucht stap ik naar buiten en loop direct op mijn doel af, een buitenbalie voor Prepaid Taxi's. Binnen 5 minuten zit in een old timer taxi, die aan de binnenkant met een nepbontje is gepimpt, op weg naar mijn hotel. Althans, dat denk ik want de chauffeur weet niet waar hij naar toe moet, ik laat hem het adres verschillende keren zien maar ineens schiet me te binnen dat hij waarschijnlijk niet kan lezen... het engels communiceren gaat niet gemakkelijk en zijn Tamil taal versta ik uiteraard niet. Uiteindelijk regelt hij een andere taxichauffeur(waarschijnlijk een vriend) die ons voorop rijdt naar het hotel. Even denk ik dat ik dan waarschijnlijk het dubbele tarief moet betalen, wat ik geenzins van plan ben, maar mijn "vooroordeel" is niet gegrond. Netjes word ik door beide heren uitgezwaaid naar mijn hotel. Op de kamer aangekomen moet ik weer even schakelen. Ik weet dat het snel gaat wennen maar toch... van een luxe appartement op een camping naar een shabby kamer in een stinkende en chaotische miljoenenstad(de kamer lijkt wel muren van karton te hebben en geen ramen want ik hoor alles erg goed) is even wennen. Ik kom tot de conclusie dat ik moe ben, heb een nacht overgeslagen door het reizen, en ga wat bijslapen. Maar niet voordat ik het eerste skype contact met Berryl heb gehad want de WIFI doet het perfect, dat dan wel weer..

Na 3 uurtjes slaap ga ik Skypen met onze Apeldoornse vrienden, Stef en Door. Zij zitten op dit moment in GOA(India) en over 2 weken gaan we elkaar treffen ergens in de buurt van Kovalam. Daar zien wij nu al erg naar uit! Ook nog even een chat gehad met Haico en Babs en dan ga ik de deur uit.

Ik wandel ongeveer 2 uurtjes door T Nagar, een wijk in Chennai, schiet een paar foto's en stap dan binnen bij een vegetarisch restaurant. Ook hier even wat drempelvrees(ik merk ook voor de obers haha..) en dan kies ik maar een paar gerechten van de kaart waarvan ik alleen weet wat Naan is. Dit heerlijke brood smaakt fantastisch en de baby maiskolven en andere niet te definiëren groente smaakt echt fantastich! Als dit de norm voor de smaak van het eten in India is, gaan we van het eten echt genieten. Wel hopen dat er een keer geen verdwaalde (salmonella) bacterie in het eten komt maar ik weet dat dat hopen tegen beter weten in is.

Na het eten loop ik terug naar het hotel en zoals gezegd is het verkeer hier een gekkenhuis. Ik sta dan ook al een tijdje te treuzelen voor ik een drukke weg oversteek totdat 2 indische dames lachend gebaren dat ik met hen mee mag lopen en zo word ik netjes naar de overkant geholpen. Ik bedank ze op mijn beste engels hartelijk en krijg er 2 prachtige, bijna tandloze glimachen voor terug. De mensen in Chennai hebben op mij een super eerste indruk achter gelaten!

Ik drink nog een flesje water op mijn kamer(alcohol op de kamer is verboden en heb ik trouwens ook niet ergens gezien), schrijf wat op de blog en ga dan slapen.